Televisie

 

Deze foto deed mij weer terugkeren in de jaren '60. We hadden nog geen televisie. Die hadden de buren wel en daar werd dus ook 'alles' gekeken wat er te kijken viel. Van Riky en Slingertje, Barend de Beer en de andere kinderzaken. Het was best te doen hoor, maar mijn vader die aan de Nederlands/Duitse grens stond wist op een dag een gouden deal te sluiten met een collega en kocht een televisie! Het ding moest met twee volwassen mannen binnen worden gedragen en werd op het radio/grammofoonmeubel gezet dat mijn grootmoeder in een royale bui voor ons had aangeschaft. In een hoek van de kamer werd plotseling een raam op de wereld geplaatst en we konden er ook nog plaatjes draaien en radio luisteren. De buurt had er weer een kijkpunt bij. 

Voor mijn vader begon er ook ellende. Hij moest met angst en beven, hij had behoorlijk hoogtevrees, het dak op om er een antenne te installeren. Zonder die antenne had je alleen sneeuwstorm en krassend geluid. Met hulp van de buurman werd er bepaald welke ''sprieten'' aangeschafd moesten worden om Nederland één en twee Duitse zenders te ontvangen. Mijn pa vermande zich, boorde een gat in het kozijn en ondernam de expeditie naar het dak. De antenne werd aan de schoorsteen bevestigd en de sprieten werden gericht. Nu begon het fijn afstellen. Daar waren drie personen voor nodig, want er moest gecommuniseerd worden tussen dak en tv. De dakman beroerde de antenne in diverse richtingen en een mannetje beneden vroeg aan de kerel bij de tv of hij al beeld had, deze boodschapte zijn bevindigen door aan de man die buiten stond en deze, jawel brulde de boodschap naar het dak. Nee, mobiele telefoon bestond ng niet. Plotseling klonk BEELD vanuit de woonkamer. Dat verhoogde de feestvreugde! Na een uur was het beeld goed en was het ''rollen'' onder de knie. Daar werd een borreltje op gedronken. We hadden vanaf nu ook tv en werden ingedeeld in het buurtrooster zodat de kinderen en en mannen konden komen kijken.

Ik kan me nog goed herinneren dat er een man of 6-8 in afwachting van de Duitse sport in de huiskamer zat terwijl ze met hun sigaretten de  kamer in een blauw-grijze mist zetten. Je moest het toestel ook bijtijds aanzetten want het moest opwarmen. Het beeld begon klein en vulde pas na een tijdje het hele  scherm. Was je vergeten 'voor te warmen' dan miste je het begin van de uitzending. 

Dat waren nog eens tijden......