Mastodonten

 

 De dag begon goed, rustig en klaar wakker. We waren op hotel in Gent. We wilden eerst ontbijten, dus lange gang door, met de lift naar beneden alwaar tafels vol voedsel op ons wachten. Het was me toch al een berg druk maar er was voldoende en na een lekker ontbijt verlieten wij het hotel om naar het universitair museum te gaan alwaar een expositie 'de fallus s' werd tentoongesteld. Het was druk vertelde de man achter de kassa. Zal wel aan de aard van de expositie liggen was zijn conclusie Nou daaraan lag het! Een prachtige aankleding van de zaal zacht licht, mooie vitrines, super belichtingen volp fallessen maar aleen die waar de universiteit op was losgelaten. Ontvliesd, onthoofd, als snijwaar,tussen glas in fles en op video. Voor ieder wat wils zou je zeggen, er was zelfs plek voor fallus kunst!! Nieuwsgierig geworden? Ga zelf kijken in Gent, niversiteitsmuseum fallus..de verder geëxposeerde spullen waren interessant en ook hier in smaakvol ingerichte zalen.Na het aanschouwen van de kunsten en universitaire hoogstandjes werd H et tijd om de innerlijke mens te gaan versterken. De stad in met bs en een stukje tram hadden we iets gereserveerd 

We stapten over en bereikte in 3 minuten het restaurant. Alleen de straat over steken en we waren binnen. A. vervoegde naar een druk koffiezettende jongen en vertelde dat we reservatie hadden. Hij noemde zijn achternaam. Dat stuitte op een probleem, hoe was de voornaam ook weer? Alleen de voornaam kon uitsluitsel geven. We mochten gaan zitten vervolgens moet je de menukaart downloaden op je telefoon 📱 want dat is hip. Er zaten twee blonde meisjes in een roesjesblous zoete lekkernijen te eten. Eten mag het niet heten, meer van likken en tussendoor aan een stalen rietje te nippen. De zaak deed niet aan plastic, daar ligt de zee immers vol mee. Borden waren houten plankjes en de bestelde ijsthee kwam in een jampot, ook met een stalen rietje. Maar we zaten prima en we hadden wel trek. Het personeel was druk doende de bestelde broodjes, dampende hapjes en kopjes pompoensoep naar de juiste uitgehongerde jongeling te brengen. Het viel op dat we "bekeken" werden door de peopletjes die binnenkwamen. Plots werd alles duidelijk, we warende oudsten in het etablissement met vlag en wimpel de oudsten. De gasten waren tussen de 18 en 25! Wij waren de dinosauriërs,de holemensen, opa & opa, de grijze plaag, 2 graftakken! Het leek ons het beste onze koffie op te drinken, gewone koffie geen latte met amandelmelk, 5 druppels hazelnoot en een lactosevrije topper die voor slagroom moet doorgaan, en echtgenoot A gaat afrekenen en we verlaten de zaak. We voelen een zucht van opluchting door het gebouw gaan, alsof het aan afbraak ontkomen was. Tja, ze hadden een lekker broodje geitenkaas, en toch vinden opa en opa het een leuke zaak.