Woonexperience rotterdam deel 1


Vrijdag op de Beijerlandsestraat 13b


Zoals ik al had laten weten zouden we afgelopen weekend een woonexperience op gaan doen in Rotterdam. Vrijdagmiddag om 13.00 vertrokken we vanuit huis richting station. We werden door omstandigheden met de bus naar Roosendaal vervoerd en vervolgden onze weg per NS.
Alles verliep vlot en we arriveerden ruim op tijd in Rotterdam om bij collega’s van Adrie op het Marconiplein de sleutel van ‘het huis’ op te halen. Van daar uit op naar de Beijerlandsweg. Op de Leuvenhaven leerden wij Kleintje kennen. Nee, geen bekende, hij stelde zich niet voor maar zijn bijnaam neem ik aan stond duidelijk in zijn hals getatoeëerd. Kleintje was niet voor de poes, ogen als bliksemstralen, wenkbrauwen op speciale manier geschoren, evenals zijn haar. Nee, met kleintje ging je niet kuieren.


Adrie vroeg terloops of Kleintje zich erg inspande op school maar die vraag was zelfs voor een leek te beantwoorden: school, ik ben niet gek ja?!!!!!
Kleintje vervolgde zijn weg al bellend met dezelfde tram als wij en Adrie stootte hem bij het instappen met een tas aan wat Kleintje in woede deed ontsteken. Gelukkig had hij het vreselijk druk met zijn supersonische ultramoderne telefoon en alles wat er maar aan gekoppeld kon worden en bleef het bij het mompelen en bliksemen met zijn oogjes. We zijn in Rotterdam!

Daar reden we de Beijerlandselaan in. Een brede straat met in het midden tramrails en aan weerszijde autoverkeer. Overal winkels, groot, klein, oud, nieuw.
Toen we uitstapten waren was het een paarstraten door en we stonden voor ons verblijf voor dit weekend. Als je de wijk inloopt kom je wat braakliggende terrein tegen, begroeid en rommelig en de Beukelaarstraat is half dichtgetimmerd.


De ondergrondse containers worden met alles gevuld en wat niet in het klepje past wordt er keurig naast of in de buurt opgesteld. Kinderen spelen buiten, er sleutelt iemand aan zijn auto. Als we de hoek om komen zijn we er al. Een lange trap brengt ons in een heel gezellig huis. warme kleuren, met smaak ingericht.
Op onze bovenetage bevinden zich twee slaapkamers en een badkamer. Heel sfeervol.
Na een kop koffie en wat uitpakken gaan we even aan de kuier in de wijk.
Er wordt volop geklust, geschilderd, verbouwd. Wat opvalt zijn de stukjes uitlaatterrein voor honden, heel keurig geregeld. Ook slenteren we over een stuk Beijerlandselaan en vergapen ons aan de volle winkels. Bij een Indier zien we een trui en een vestje voor ma Leenders( zij past ALTIJD op de honden) en voor de prijs kunnen we het niet laten hangen. Nu maar hopen dat het past.
We voelen ons prima op ons gemak en komen na een uur weer thuis. Even opfrissen en dan eten!

Adrie heeft gereserveerd bij Obba een Turks restaurant (http://www.obba.nu/ ) . We werden gastvrij ontvangen en kregen vorstelijke plaatsen met prachtig uitzicht over het water. Het eten was heerlijk en de sfeer ongedwongen. Na een genoeglijke avond keerden we terug naar de Beijerlandseweg 13b. Om 23.00 uur was er in de wijk niets meer te beleven, alles was stil en rustig. Bovengekomen hebben we de dan nog eens doorgenomen en zijn we naar het erg comfortabele bed vertrokken om snel in slaap te vallen.
Theo.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

smikkelen en smullen hatsekidee

Afbeelding
Een uitspraak van ons aller Louike de Vos. De smikkelaar bij uitstek. allemaal heel onschuldig, voor een vos. Al snaaien zijn medevossen een heel kippenhok leeg, hij  houdt het bij een portie beukennoten die Bor de Wolf voor hem klaar maakt.  Het praathuis als  vegetarisch eetcafé. Vanmorgen sloeg ik de Volkskrant open en werd ik aangesproken door Xi , de opperchinees der opperchinezen. Hij richtte zich tot zijn onderdanen maar ook tegen ons: EET JE BORDJE LEEG ALVORENS NOG EENS OP TE SCHEPPEN. Dat kunnen we maar mooi in ons zak steken. Volgens vadertje Xi gaat er te veel goed voedsel verloren aan verspilling. Omdat hij de grootste bevolkingsgroep toespreekt zou dat een slok op een borrel kunnen schelen!  Restaurants in China wordt verzocht erop toe  te zien dat de bordjes worden leeggegeten voordat het volgende wordt opgediend. Een regel die wij al kennen van een restaurant bij ons in de straat: Asian Fusion. daar kun je voor een heel redelijk bedrag sushi eten. Voor 22 euro zoveel je
Meer lezen

Verse wafels uit schudfles

Afbeelding
Het Wafelijzer,tosti-ijzer, poffertjespan Het moest er een keer van komen en vandaag was het zover! Vanmorgen liep ik in de super( LIDL) en zag een hele doos wafels staan, YUMMM WAFELS!!!! Een schap verder stond een ‘’schudbus wafelmix, alleen melk toevoegen en goed schudden. Zal ik het doen???? JA, ik doe het! vanmiddag het tosti-ijzer op het aanrecht gezet en de bakplaten verwisseld voor wafels. Schudden, vijf minuten geduld en bakken. Tjonge dat ging even goed, binnen korte tijd vier heerlijk verse wafels, zonder plakken of rotzooi! Voldaan de overige mix in de koelkast gezet voor vanavond, na het eten. Deze keer de poffertjesplaten erin gedaan en poffergrootte wafeltjes gebakken. Bestrooid met vanillesuiker en een lik viervruchten jam……. Heerlijk!!! Nooit geen vanillesuiker kopen, maal 1 kilo suiker en een vanillepeul in je blender tot poedersuiker en bewaar het een maand vooral eer te gebruiken. Kan geen koopsuiker tegenop! Probeer het maar eens! Theo.
Meer lezen

Vertaling ''the long day closes''

Afbeelding
The long day closes, In de reeks vertalingen door Willem Winter volgt hier de vertaling van The long day closes. No star is o'er the lake, it's pale watch keeping Boven het meer is geen ster te zien, 't is nevelig. The moon is half awake through grey mist creeping, De maan, nog maar half wakker, kruipt door de grijze mist. The last red leaves fall round the porch of roses, De laatste rode blaadjes vallen rondom het rozenperk. The dock has ceased to sound, the long day doses. De klok slaat niet langer,de lange dag loopt ten einde. Sit by the silent hearth in calm endeavour, Ga bij het zwijgende haardvuur zitten en tracht in alle rust To count the sounds ofmirth,now dump for ever. . Terug te denken aan de verrukkelijke momenten, die nu voorgoed voorbij zijn Reed not how hope believes and fate disposes Let er maar niet op of hoop vervuld wordt en of het lot beschikt. Shadow is round the eaves, the long day doses. Er is schaduw onder de dakranden, de lange dag loopt ten einde.
Meer lezen