Nagelbijten!
Nagelbijten.
Al sinds mijn kinderjaren ben ik een nagelbijter geweest. Soms tot bloedens toe en dan nog knagen. Er zijn van die momenten dat ik vond dat het er wel heel erg rafelig uitzag en wist me dan 5-6 weken te bedwingen. Maar zodra ik een haakje aan mijn nagel kreeg of er eentje scheurde, knabbelde ik eerst heel voorzichtig maar dat werd al snel doorbijten. Een goede vriendin van ons die een drogisterij had, wist een oplossing: zij had in haar drogisterij een potje in de verkoop dat zelfs de meest volhardende bijter zou bekeren en hij/ zij zou voortaan alleen een schaar of nagelknipper hanteren.
Het leek mij geen kwaad te kunnen en samen met Adrie gingen we aan de slag. Heel simpel. In het potje bevond zich een sponsje met een gleufje in het midden. Daar stak je één voor één je vingers in en je liet het even drogen. Er was niets van te zien maar des te meer van te proeven, een vreselijk bittere groezelige smaak in je mond! Na het eerste, onbewuste knaagreflex stond je met beide benen weer op de grond, wat een baggersmaak. Een 9+ voor het potje.
Nou bestaat mijn dagelijks leven ook uit het bereiden van de maaltijd. De ene dag uitgebreider dan de andere, maar gekookt werd( wordt) er.
Bij de bloemkool, waar ik niet zo’n grote fan ben, leek een kaassausje wel lekker. Een goede pittige smaak zodat de smaak van de bloemkool goed gemaskeerd was.
Boter smelten, bloem erbij, garen en vervolgens met melk tot een mooie saus maken. Als laatste de fijn geraspte kaas erdoor en…natuurlijk even proeven!!! Ja, nee niet met een lepel of spatel maar een snelle vinger door de saus en o wat ruikt dat lekker. Als de smaak en smeuigheid goed zijn is het perfect. Ik neem een fikse lik en…… BAH! JECH!! BRRRR!!! Wat een bitter! Nog een poging gewaagd met het zelfde resultaat. Die hoef ik Adrie niet voor te zetten zeg, in de gootsteen ermee. Terwijl ik het pannetje pakte rook ik nogmaals een heerlijke geur. Zo vies smaken en zo goed ruiken is geen combinatie. Nog een keer proberen, maar nu met de achterkant van de lepel. Heerlijk ! Toen viel mijn kwartje: mijn vingertoppen waren gedrenkt in de anti nagelbijtvloeistof! Vanaf die dag het potje voor het potje gelaten. Bijten doe ik nu met buien, soms maanden niet en dan ineens…. Maar er is mee te leven.
Reacties