Karweitje

Al tijden vroeg ik mij af wat er in dat witte kastje zou zitten tegenover mijn kattenbak. Boven het deurtje brandt altijd een vriendelijk groen lichtje maar dat is ook net alles. Ik ben nu eenmaal een poes en nieuwsgierig.

clip_image001

Vanmorgen was het zover, de strik was aan het rommelen met mijn kattenbak en terwijl ik daar voor interesse naar zat te kijken draaide hij op het witte kastje aan een knopje en ‘’klik’’ het groene lampje was uit. Er kwam beweging in de zaak en de deur ging open. Niets te zen! Alleen laatjes! Ik sloop dichterbij( ik mocht me er van de strik niet mee bemoeien, maar ja je kent me) en een koude wind werd voelbaar, CREEPY!!!

clip_image002

De lades werden er stuk voor stuk uit getild en naar de keuken gebracht. Had ik mooi de tijd om mijn neus wat dieper in het zaakje te steken. Maar de strik was weer terug en zei dat we afgesproken hadden dat ik me er niet mee zou bemoeien(dat was geen afspraak strik, dat was een order!) en verwijderde mij uit de berging. Nou ja, da’s ok wa!! De kast was leeg en de temperatuur in de kast en bij de strik was nog ver beneden nul maar daar kwam hij aan met een bak heet water. In plaats van er met zijn koude handen in te gaan zitten werd de bak in de kast gezet waardoor alle begon te smelten! Even geen strik in de buurt en mijn kop in de kast gestoken. Wat

clip_image004

een zooitje, vallend ijs, ijskoud water, GOLBAL WARMING in het klein!!!

OEPS, ik hoor de strik!! Vlug, snel, de berging uit. Dat ga ik niet ongezien klaarspelen en daarom schiet ik mijn kattenbak in! Daar kan hij lekker niks van zeggen.

Hij gaat op zijn knieĆ«n voor het kastje zitten en begint mokkend de stukken ijs te verwijderen en het lekwater op te dweilen. Ik geloof dat hij het niet leuk vindt, en als hij zo’n humeur heeft kan ik me maar beter gedeisd houden.

clip_image006

Nou ik hier toch zit………. Kan ik nog wel even een grote boodschap doen! Ik graaf wat tussen de korrels en met een tevreden gevoel lever ik het gevecht met de bruine beer en wil als overwinnaar de kattenbak verlaten, maar dat lukt niet! De strik zit voor het luikje. Ik zet mijn schouder er tegen en duw, duw!! Ik wil er wel uit, het ruikt inmiddels niet meer zo fris. De strik gaat verzitten en ik kan voor hem langs de bak verlaten en geef hem nog een vriendelijk kopje. Maar met mij ontsnapt een door de strik minder gewaardeerd luchtje.

clip_image007

Knetterend en steunend komt hij overeind en vlucht naar de keuken. Aansteller!! Ik heb het netjes onder de korrels gestopt. Mijn naam is wel Roos maar ik ruik niet altijd als een Roos.

clip_image008

Reacties

Populaire posts van deze blog

smikkelen en smullen hatsekidee

Verse wafels uit schudfles

Vertaling ''the long day closes''