Tandjes en nagels en vacht. De FUR-MI-NA-TOR
Al vanaf dat ik een kleine, lieve,schattige kitten was (lief, klein en schattig ben ik nog steeds) peuter ik een paar maal per dag de stukjes onder mijn nagels weg en zorg ik dat vacht en gebit in vorm blijven. Als poes heb je daar nog een heel werk an!!
Al word ik wel geholpen hier thuis! Ze hebben een speciaal kammetje gekocht dat twee maal per week wordt gehanteerd. FUR-MI-NA-TOR heet het ding. Geen TERMINATOR dat is weer wat anders. De furminator scheelt mij een hele bek met haren hoor! Al moest ik er wel aan wennen want het ging eerst nogal ruw toe. Op mijn rug viel het allemaal wel mee maar op mijn buik, ik werd bijna tepelloos van dat ding. En laten we eerlijk zijn, als poezin ben ik wat trots op die dingen, twee rijtjes nog wel! Niet dat ik er veel mee doe, na de sterilisatie zitten kittens er niet meer in en kattenmelk in de koffie is nog geen hype. Al zou ik het wel aardig vinden om als wandelende melkkan de visite van een wolkje melk in koffie of thee te voorzien.
De FUR-MI-NA-TOR, daar gaat het over. Sinds ik hier woon hebben ze dat dingetje in gebruik, twee maal in de week, zodat ik geen wolken haren over het parket laat waaien.
Eerst de rug, van boven naar beneden, dan de zijkanten, eerst links dan rechts, dan ‘’de buik’’ en billen en als sluitstuk: de staart!! Ik schijn een lelijke staart te hebben volgens de baasjes, een mooie lijf en een pluizige staart. Zelf ben ik heel tevreden met dat uiteinde, ik kan er zo lekker mee zaaien als ik op de vensterbank naar de mezen zit te turen. Bij de wee, die beesten hebben een nestkastje betrokken in mijn gezichtsveld en steken een paar keer per dag de tong naar me uit: NA-NA-NANA-NA!!! Ongedierte is het! Ik kwispel me drie maal in de ronde. Voor mijn furminatorbeurt zie ik er nog dikkig en vervaarlijk uit, maar ben ik eenmaal gefurmipoesd lijkt mijn staart wel een zwiepende auto- antenne
Reacties