Grote kraak

Als je gaat verhuizen moet alles van zijn plaats en alles wat maar breken kan ingepakt. Zo ook bij ons twee jaar geleden. Twee Antilliaanse jongens wikkelden, gezeten voor de servieskast in volledige harmonie de porseleinen kop en schotels, schalen en terrines in papiee. Er werd over vriendinnetjes gebabbeld en over sport. Ik stond in de keuken en ruimde een kastje leeg. Het werd stil toen de grootste jongen iets in zijn handen hield. Hij was erdoor gefascineerd  en bekeek het voor hem vreede voorwerp van alle kanten. Hij stootte zijn maat aan en vroeg: "weet jij wat dit is?" Hij vreesde het ergste. De andere jongen nam het voorwerp over. Ook hij bekeek het van alle kanten en sprak de memorabele woorden: "dat is een martelwerktuig voor het klemmen van klemmen van duimen of tenen.
Mijn nieuwsgierigheid was gewekt en draaide mij om. De kleinste van de twee vroeg:" meneer, wat is dit voor een ding?" Ik antwoordde heel serieus:" dat is een duimschroef of grote teencrusher" en keek er heel serieus bij totdat ik mijn lachen niet meer kon inhouden.

De heren hadden een notenkraker vast. Ik lichtte toe dat je een walnoot in het potje doet en de houten schroef draait tot de noot kraakt. Een illusie armer werd het werk voortgezet. Ik zag ze denken: wat hebben die oude mannen toch een gekke dingen in huis. En daar had hij volkomen gelijk in.
We zijn oude mannen en we hebben een huis vol vreemde dingen. Visgratenbakjes die je aan je bord klemt, een bakelieten telefoon, een cassetterecorder, een walkman! Nee, we worden oud....

Reacties

Populaire posts van deze blog

Vertaling ''the long day closes''

Verse wafels uit schudfles

smikkelen en smullen hatsekidee