Ikebana
q
Ik ben dol op bloemen, het kan nooit te veel zijn. Als de bloemist wel eens een boeket bezorgt, dan wordt dat boeket eerst in zijn geheel bewonderd, de weken die volgen slaat het verval toe. Een toptijd is dat want het boeket gaat naar het souterrain alwaar alles wat nog bruikbaar is wordt gerecycled. Blad, takken met bessen, gedroogde exemplaren grillige stengels, kaardebollen, te veel om op te noemen. Met bosjes bloemen uit de supermarkt maak ik er weer iets van. Dat gaat me best goed af.
Al jaren liep ik met het idee om eens iets anders te gaan proberen, het kleine, minimale, de ikebana of wel Japans bloemschikken. De kracht en uitstraling van een simpele bloem, tak of blad, het weg halen van al wat overbodig is.
Ik deed al aan ikebanana, of te wel het naar eigen regels en inzicht, zonder rekening te houden met welke vaas er gebruikt wordt, gewoon lekker aanklooien. Maar het bleef altijd te veel, te pompeus

Een bij toeval gekocht boek leverde inspiratie. YouTube is ook een bron van informatie. Alleen zie je daar vreemde mannetjes en oude vrouwtjes worstelen met blad, bloem en takken bladloos blad worstelen. Of het zijn keurige dames die alles al perfect hebben klaar liggen. De youTuber kijkt ook graag naar zichzelf en luistert graag naar zijn /haar eigen verhaal.
Twee vriendinnen vroegen mij mee te gaan naar Shofukan alwaar Tini van de Wetering ikebanales geeft.
Daar zit ik dan eens in de veertien dagen achter mijn vaas, zuchtend en wikkkend en wegend of ik nou wel of niet een blaadje zal wegknippen.

Reacties

Populaire posts van deze blog

smikkelen en smullen hatsekidee

Verse wafels uit schudfles

Vertaling ''the long day closes''