Slager

Al een tijdje loop ik te denken om eens een mooi braadstuk van 5-6-7 koteletten te bereiden maar dan moet er wel een gelegenheid zijn, De gelegenheid is inmiddels gevonden dus ik op mijn fiets oud charlois in om een braadstuk te schieten. Het aangewezen adres voor dit soort culinaire hoogstandjes is slager van Ginkel. De ambachtelijke slagert. Als ik binnenstap ben ik de enige klant , een heerlijke geur van gebraden vlees omringt me en ik doe mijn bestelling bij de vriendelijke juffrouw. Die vertrekt geen spier als ze mijn wensen hoort en gaat terug naar achteren waar ze de bestelling herhaalt. Ook daar valt de bestelling onder de gewone vleesverkoop en niemand komt kijken hoe die meneer er nou wel uitziet en die zulke stukken vlees koopt . Intussen piept de oven dat de inhoud klaar is en eruit wil. De slager komt naar voren met een kostelijk braadstuk waar je niets aan kunt verpesten. Hij draagt het over aan de winkeljuffrouw en gaat zelf snel naar de piepende oven. Een stoomwolk ontsnapt en belooft een niet te versmaden resultaat. Vanuit mijn ooghoeken zie ik 5 enorme broden gehakt, dampend en perfect gebruind. Ik reken af en terwijl ik mijn pincode invoer vraagt de slager: wilt u een stukkie proeven''? Plots klaps voel ik me weer de kleine jongen van 6 die bij de slager de bestelling van thuis komt ophalen. Boodschappen doen was voor mij altijd maar zozo maar de slager vormde een uitzondering! Er werd enigsinds gedraald met weggaan tot de slager zei: jij lust vast een plakje worst?! Dat was het enige doel van de expeditie! Leverworst. Nu dus ook, slager van Gijzel sneed van een van de gehaktbroden een plak af en overhandigde die. Heerlijk! Het was een behoorlijk plakkie en ik had er een behoorlijke hap aan. Terug naar huis verdween het gevoel van 6 jarige snel en voor ik thuis was, nat en wind tegen, voelde ik me weer gewoon bijna 60. Wat een plakkie worst al niet met je kan doen. Het gebraad komt morgen aan de beurt.

Haalt in den vreemde niet, wat uw eigen Charlois u biedt