Kokend.


Deze week was en hectische week. Sjouwen van hot naar haar, zorgen om de kat die van het dakterras gepleurd is en zijn bekken heeft gebroken. Kortom , ik had gisterav
ond nog een repetitie te leiden en kwam uitgekakt thuis. 'Morgen doe ik niks' riep ik uit en storten mij in bed.
Vanmorgen werd ik wakker en worstelde mij onder het dekbed vandaan. ik had om 8.30 uur een afspraak bij de fysiotherapie en dan verder NIETS. bij terugkomst pakte ik wat kookboeken uit de stapel en nam een kop koffie. Geen radio aan, alleen het spinnen van Caatje. Dat was een half uurtje relaxt maar het verveeld ook. ik besloot om mij eens 't verdiepen in het Koken op de televisie.

 Er zijn tientallen kookprogramma's , op de  gekste tijden en van de raarste dingen. Met de zapper in de houtgreep drappeerde ik mij op de bank en liet het over mij heen komen. Het begon met een Italiaanse mama die een pasta gerecht in elkaar flansde. In een blote jurk, geblondeerd haar en een gezicht dat bedekt was onder een dikke laag fondant en opgeschilderd met levensmiddelen kleurstof ratelde zij maar door. Mijn Italiaans houd al op bij mijn enkels dus moest ik het van de beelden hebben. na een kwartier had ik genoeg gezien en zapte langs Gods wegen op weg naar een andere kokert die zijn kunsten vertoont aan wie maar kijken wil.  Beeet!! Een Turkse mevrouw die iets van een beest, ik laat in het  midden wat het was, met een verheerlijkt kijkende blik tot iets verrukkelijk ging omtoveren! Ik raakte niet in de ban en zapte weer verder.

De  Belgische zender had een jonge chef die er iets van probeerde te maken en er ook steekhoudend bij vertelde. Een pluspunt om te blijven kijken. In de loop van de middag tot de avond, zo rond 18.00 uur hebben alle zenders wel een kookprogramma..........Tussen 16.00 en 17.55 uur komt er toch een berg gekookte, geprakte, geschoeid en aan gebakken zooi voorbij, onvoorstelbaar.

Jonge kerels en meiden met knappe smoeltjes staan een hoop onzin uit te slaan terwijl ze een aardappel proberen te schillen.Om de aardappel vervolgens in stukjes te hakken want van snijden hebben ze nog nooit gehoord. Ook leuk, je kunt inbellen en doorverbonden worden met zo'n kooksmurf of smurfin en jezelf horen kraaien van de pret via je tv-toestel. Ik zette de tv uit, het tolde voor mijn ogen en tuitte in m'n oren. Wat zijn kookboeken dan toch lekker rustig! Nee, daar ben ik allemaal te oud voor geworden, ik houd het wel bij NPO1,2,3. en sla een boek op als ik iets wil weten en /of klaar wil maken. Als straks onze grote keuken is gerealiseerd heb ik het plan om workshops te geven. Niks geen tv maar zelf doen.

Reacties

Populaire posts van deze blog

smikkelen en smullen hatsekidee

Verse wafels uit schudfles

Vertaling ''the long day closes''