een actief dagje
Het was best te doen, al stond er op sommige plekken een stevig windje, maar geen nood wat rommelen met de versnellingen en de werkzaamheid van het motertje en we zweefden met tegenwind naar Delft. Doel: de Kringlopert. We bereikten de Kringlopert doog en liepen naar binnen. Gezellig duk, en goed geregeld, looprichting, handontsmettingsmaterialen en oplettende personeelsleden lieten alles als een zonnetje lopen. Ze hebben drie etages spullen maar ik kwam niet verder dan drie kookboeken van een jonge Jammy Oliver, kosten 2,00 per stuk.
Echtgenoot A was ik na drie minuten kwijt en ik vermoedde dat hij buiten stond te wachten , de billen samenknijpend over mijn aankoopbeleid bij zulke winkels. Toen ik naar de kassa wilde gaan zag ik hem van boven komen. Hij had de hele zaak bekeken en keek naar mijn fietstas. Er stak niets bovenuit, er zaten geen stoeltjes, kastjes of ander volumineus goed onder mijn armen gevonden. ik zag hem een zucht van verlichting slaken.
Buitengekomen bedachten we dat onze goede vriend F. misschien aan het werk zou zijn bij de Porceleynen Fles. We fietsten verder en naderden een heel stil Royal Delft, drie mensen liepen in de winkel en verder niemand. Normaal hebben ze 15 nationaliteiten in huis maar de Corona zorgde voor stilte. F werkte niet maar we waren er toch en namen koffie met iets lekkers.
Tevreden gingen we huiswaarts. Het bleef de hele weg DROOG, mede te danken aan de stevige wind. Het pontje was natuurlijk al vertrokken richting Charlois dus restte er niets anders dan wachten. We wachtten gedwee en knoopten toen hij weer terug was het verplichte mondkapje voor. Alles droog, dus er kon ons niet veel meer overkomen. Ja, ja,
door de harde wind voer de pont schuin over de Maas wat er voor zorgde dat hij meer water pakte dan normaal en er kletste een hele golf Maaswater over het dek. NET WAAR IK STOND!
Reacties