goed bericht van Jeanneke Barnas


Ik kreeg gisteren een mailtje van Jeanneke Barnas met goede berichten. Ze heeft een klein stukje geschreven en dat komt hieronder. Wat zij schrijft over haar kapper herken ik ook van de mijne. Ik voelde mij ook een beetje Frankenstein( in de humorvolle zin!!!!!). Wie heeft er nu zo'n glimmend schroefje achter zijn oor???? een baha'er(ster)!!!!! Mijn aansluitstekker voor de pc grap wel eens als ik weer eens uren achter de pc zit.

29 september 2005.

Vandaag is het twee weken geleden dat ik de botschroef kreeg. Ik voel me prima, heb sinds afgelopen zondag geen pijn meer.
Op 21 september heeft dr. van den Berge de hechtingen verwijderd, het verbandje rond de schroef verschoond en de healing cap teruggezet. Hij was erg tevreden. Het zag er allemaal goed uit en ik moest de 28e terugkomen voor controle. Fluitend ging ik die dag naar Leeuwarden, want ik kon gewoon op mijn dove kant gaan liggen bij het slapen gaan en ik was verlost van de pijn. De wond geneest prachtig, de healing cap is verwijderd ( zoals Theo adviseerde heb ik hem meegevraagd en gekregen), dr. van den Berge was weer zeer te spreken en blij met het resultaat van zijn werk. Chapeau voor de vakman!
Ik mag weer normaal plenzend douchen en mijn haar wassen, maar moet wel "de boel" snel en goed droogdeppen. Hans, mijn man, moet met een wattenstaafje en een milde lotion of olie het gebied rond de schroef zorgvuldig schoonmaken, omdat ik dat zelf maar moeilijk kan zien. Fijn klusje voor mijn liefhebbende echtgenoot...
Vanmorgen ben ik naar kapper Jip geweest voor een opfleurende knipbeurt, zonder wassen overigens. Jip wist niet wat hij zag, toen ik liet zien waar hij een klein beetje om moest denken bij het kammen en knippen. "Shit, maar dàt is me wat!" was zijn reactie. Het is een noviteit van formaat hier in Anjum, dat kun je wel stellen.
Onze kinderen vinden het ook nog steeds iets weghebben van een verminking à la Frankenstein, maar ik vind het een werelduitvinding en ik ben werkelijk enorm blij, dat ik de kans heb gekregen en het heb laten doen.
Nu ik geen pijn meer heb en me haast niet meer bewust ben van die schroef in mijn hoofd, de herinneringen aan de ingreep ook snel vervagen door het vlotte herstel, ja nu begint het grote genieten en ga ik me verheugen op 10 november: dan krijg ik de BAHA.
Ik wil nog even melden, dat dr. van den Berge het geweldig vindt, dat wij BAHA'ers op internet zoveel informatie en onderling contact kunnen krijgen. Mijn ervaringen die op internet zijn geplaatst, heb ik ook aan hem uitgeprint gegeven, wat hij zeer waardeerde.
Nu heb ik dan het voorlopige einde van mijn verhaal verteld. Ik kom nog een keer terug, als ik mijn BAHA heb. Tot dan!

Jeanneke Barnas.

Dank voor je bijdrage Jeanneke!!

Theo

Populaire posts van deze blog

Vertaling ''the long day closes''

Verse wafels uit schudfles

smikkelen en smullen hatsekidee