The day after... 27 december 2005




We hebben een goede nacht achter de rug.
Lekker geslapen en goed uitgerust. Raam in de slaapkamer is wit. Door de lichte vorst blijft de sneeuw nu vast liggen en zitten we in een iglo.

Op ons gemakje opgestaan en de broodjes in de oven afgebakken. Er is een eierkoker in de keuken dus zetten we drie eitjes in het apparaat en wachten een paar minuutjes.
Heerlijk, het lijkt wel vakantie! We ontbijten gezellig met zijn tweetjes in de huiskamer, muziekje op de achtergrond, kopje koffie in de hand.
Als we gelaafd en gevoed zijn maken we ons op om de stad in te gaan. Niet met een bepaald doel voor ogen, gewoon om eens te kijken wat er veranderd is in een jaar tijd.
Zoals dat gaat in Berlijn is de ene bouwput verdwenen en staat er nu een kolos van een gebouw, maar is aan de overkant weer een diep gat ontstaan en zien we op het bord dat ook daar weer een uiterst modern winkel/kantoorcomplex met woonvoorzienig moet verrijzen. In de Fazanenstrasse is een hele bekende en erg voordelige Trödelmarkt en daar willen we ook deze keer een kijkje nemen. Het bord geeft aan dat ze open moeten zijn maar wat we ook aan het hek schudden en morrelen, er is geen beweging in te krijgen. Een stukje verder is een grote tweedehands winkel gekomen dus wandelen we daar even binnen. Ik vind er een prachtig, nieuw jasje van ‘Duitse Schnitt’. Het past prima en we gaan tot de koop over. De bijbehorende broek is wat te groot en moet dus door de naaister in Bergen op Zoom worden ingenomen.

We lopen verder de stad in en belanden bij de Gedächtnisskirche waar ze drukbezig zijn de kerstmarkt op te breken( een bezoekersaantal dit jaar van 3,1 miljoen!!! volgens de tv zender Freies Berlin).
Adrie is nog op zoek naar een nieuwe pet en we besluiten even bij C&A binnen te lopen. De afdeling hoeden en petten bevindt zich op de eerste etage, de ‘rollen’ we naar boven. Hij vindt twee mooie petten. Hij heeft met zijn alpino wel veel last van koude oren maar verdomd het een pet te kopen met kleppen, dat ziet er zo stom uit roept hij. Edoch bij het buitenkomen wil hij zijn nieuwe aanwist opzetten en vallen er twee oorkleppen uit! Inklapbare oorwarmers! Dat is de aankoop van 2005! Sinds dat moment is hij verkocht en draagt zijn pet met veel plezier, buiten met kleppen naar beneden. Ook de voordelen die het biedt als hij straks thuis weer op de fiets zit beginnen door te dringen. Helaas blijven mijn oren rood van de kou, want de baha heeft een bloedhekel aan kleppen of andere bedekking en begint bij de minste bedekking te piepen als een gebraden kip. Afzien dus.

Na een lunch vertrekken we weer naar huis, vanavond worden we bij onze vrienden verwacht voor het avondeten.

Om 19.00 uur kloppen we op de tussendeur en even later zitten we aan de sekt. Er zal nog een gast komen, een vriend uit Istanboel. Als de bel gaat wordt ons snel verteld dat het de oud vicaris generaal van het bisdom Berlijn is, die sinds een tijdje in Istanboel is gestationeerd. Waarom en wat er gebeurd is blijft een beetje hangen. Ondanks dat de man mij niet sympathiek overkomt verloopt de avond gezellig en om 23.30 uur gaan wij weer ’af door de tussendeur’.
We zetten de tv nog even aan en gaan een uurtje later ook lekker slapen.

Auguste Victoriastrasse

Populaire posts van deze blog

Vertaling ''the long day closes''

Verse wafels uit schudfles

smikkelen en smullen hatsekidee