de 26e december 2005 in Berlijn


26december 2005

Na een voor mij rustige nacht blijkt dat Adrie niet goed heeft geslapen. Hij voelt zich erg opgeblazen en helemaal niet lekker. De Kranz en de Kwarktorte is een beetje te hard gevallen. Een half pakje Rennie heeft geen oplossing gebracht.
Na het wassen en kleden even bij de buren gaan zeggen dat we niet komen voor het gezamenlijke ontbijt. Iedereen natuurlijk ach en wee en ik vertrek weer met een pak knäckebröd voor de zieke.
Er staat een potje koffie en ik heb koek meegebracht uit Nederland en ontbijt in mijn eentje voor de tv. Adrie breng ik rond 10.00 uur een kop thee en een cracker. Het raam in de woonkamer is inmiddels dicht gesneeuwd. Kleine maar vele vlokken komen rustig maar in karrenvrachten uit de hemel. Om 11.15 is Adrie opgestaan en gaat douchen. Binnen blijven is geen optie en Adrie voelt zich wat beter dus trekken we er op uit. Op zoek naar ons dineradres Schlosshotel Grunenwald. Na een half uurtje door de sneeuw banjeren slaan we de straat in waar het hotel staat. Een straat vol imposante gebouwen. Beslist een gegoede buurt.

Het hotel Grunenwald is even groot en imposant als de rest van de buurtjes en voorzien van een enorme tuin waar ook met dit weer nog een tuinman iets aan het doen is.
Aan de overzijde van de staat staan drie huizen, appartementengebouwen, drie hoog, vierkant, met als versiering een enorm beeld boven de ingang. Zeker drie meter hoog. De drie vormen en mooi geheel.
Het is dus goed te vinden alleen hebben we besloten om vanavond, voor ons kerstdiner, de bus te nemen.

We zijn vlak bij een bushalte en nemen de bus naar de Walther Schreiberplatz. Een druk winkelgebied maar vandaag niet. Alle winkels zijn gesloten en het is verder een grote bouwput. Dus met de U-bahn naar de Nollendorferplatz. Lang leve het abonnement waarmee we ‘’vrij ‘’kunnen reizen. Daar staat nog een roze(?) kerstmarkt maar ook die is gesloten. Geen probleem hoor, we nestelen ons in een van de restaurantjes/cafeetjes voor een smakelijke kop koffie. Adrie is nog erg rommelig en besteld thee.
Als we terug gaan met de U-bahn komen we uit bij een Lidl die op een van de stations zit en open is. Druk, druk, druk! Wij slaan er wat zaken in voor een lekker ontbijt voor morgen en de komende dagen.
Intussen sneeuwt het gestaag door.
Thuisgekomen alles opgeruimd en na een klein hazenslaapje werd het tijd ons op te doffen voor ‘het kerstdiner’.
Berlijn ziet er prachtig uit onder zo’n witte deken. Parken en beelden veranderen in sprookjesachtige plaatjes. Eindelijk een witte kerst( al is het de tweede kerstdag).
Het hotel ziet er ook prachtig uit. Een dik pak sneeuw en alles aangelicht, een plaatje. We betreden via de rode loper de ingang. De deur wordt opengedaan door een portier die ons welkom heet. Jassen worden ingeleverd en een gastvrouw controleert in een groot boek of we verwacht worden. ‘Wilt u mij volgen alstublieft’ vraagt ze vriendelijk. Ze levert ons af bij de volgende gastheer( andere zaal andere gastheer/vrouw) die ons naar onze tafel brengt. Niet zo’n tafeltje waar je twee borden op kunt zetten en je bestek in je borstzakje moet steken maar een tafel waar je met 6 personen, servies, glaswerk, bestek en de nodige bloemdecoraties makkelijk aan kunt tafelen. We worden zo geposteerd dat we mooi uitzicht hebben op de hele zaal en gasten.
Tussen onze stoelen bevind zich een klein krukje, met de bedoeling dat je daar je handtas op zet! Overal aangedacht.
We beginnen zoals gewoonlijk met een glaasje witte port en het bestuderen van het kerstmenu. De gebrachte port ziet er wat roebel uit en terwijl wij nog zitten te snuffelen aan het glas arriveren twee nieuwe glazen met heldere vloeistof. Excuses voor dit ongemak, maar hier is de goede port.
We besluiten te gaan voor het viergangen menu. Natuurlijk worden we overstelpt met amuses, of in het Nederlands vaak ‘groet uit de keuken’ genoemd. Sommigen smaken beter dan de anderen maar we smikkelen verder.
We kiezen voor een witte Duitse wijn, die door een sommelier ter keuring aangeboden en ontkurkt. Maar de kurk kan zijn goedkeuring niet wegdragen en de fles verdwijnt weer en er komt een nieuwe die na wat gesnuffel wordt geschonken en door mij van het predikaat goed voorzien.

Het voor gerecht waren kleine hapjes en een stukje in bladerdeeg gebakken kalfsvlees. Daarna een schuimige soep, die verrukkelijk smaakte( een tweede bordje had gemogen).
Als hoofdgerecht serveerde ze Adrie rund en ik had gekozen voor eend. Perfect maar niet bijzonder.Het dessert was gewoontjes.
Bediening: prima
Eten: goed
Wijn(eigen keuze): prima
Nog eens doen? nee

Het interieur van het hotel en het restaurant is een ontwerp van Karl Lagerveld. Na het eten drinken we nog een kopje koffie en kuieren weer naar de bus, om 20 minuten later weer thuis te komen. Nog even zitten en dan lekker slapen.

En de sneeuw dwarrelt rustig uit de hemel.

Populaire posts van deze blog

smikkelen en smullen hatsekidee

Afbeelding
Een uitspraak van ons aller Louike de Vos. De smikkelaar bij uitstek. allemaal heel onschuldig, voor een vos. Al snaaien zijn medevossen een heel kippenhok leeg, hij  houdt het bij een portie beukennoten die Bor de Wolf voor hem klaar maakt.  Het praathuis als  vegetarisch eetcafé. Vanmorgen sloeg ik de Volkskrant open en werd ik aangesproken door Xi , de opperchinees der opperchinezen. Hij richtte zich tot zijn onderdanen maar ook tegen ons: EET JE BORDJE LEEG ALVORENS NOG EENS OP TE SCHEPPEN. Dat kunnen we maar mooi in ons zak steken. Volgens vadertje Xi gaat er te veel goed voedsel verloren aan verspilling. Omdat hij de grootste bevolkingsgroep toespreekt zou dat een slok op een borrel kunnen schelen!  Restaurants in China wordt verzocht erop toe  te zien dat de bordjes worden leeggegeten voordat het volgende wordt opgediend. Een regel die wij al kennen van een restaurant bij ons in de straat: Asian Fusion. daar kun je voor een heel redelijk bedrag sushi eten. Voor 22 euro zoveel je
Meer lezen

Verse wafels uit schudfles

Afbeelding
Het Wafelijzer,tosti-ijzer, poffertjespan Het moest er een keer van komen en vandaag was het zover! Vanmorgen liep ik in de super( LIDL) en zag een hele doos wafels staan, YUMMM WAFELS!!!! Een schap verder stond een ‘’schudbus wafelmix, alleen melk toevoegen en goed schudden. Zal ik het doen???? JA, ik doe het! vanmiddag het tosti-ijzer op het aanrecht gezet en de bakplaten verwisseld voor wafels. Schudden, vijf minuten geduld en bakken. Tjonge dat ging even goed, binnen korte tijd vier heerlijk verse wafels, zonder plakken of rotzooi! Voldaan de overige mix in de koelkast gezet voor vanavond, na het eten. Deze keer de poffertjesplaten erin gedaan en poffergrootte wafeltjes gebakken. Bestrooid met vanillesuiker en een lik viervruchten jam……. Heerlijk!!! Nooit geen vanillesuiker kopen, maal 1 kilo suiker en een vanillepeul in je blender tot poedersuiker en bewaar het een maand vooral eer te gebruiken. Kan geen koopsuiker tegenop! Probeer het maar eens! Theo.
Meer lezen

Vertaling ''the long day closes''

Afbeelding
The long day closes, In de reeks vertalingen door Willem Winter volgt hier de vertaling van The long day closes. No star is o'er the lake, it's pale watch keeping Boven het meer is geen ster te zien, 't is nevelig. The moon is half awake through grey mist creeping, De maan, nog maar half wakker, kruipt door de grijze mist. The last red leaves fall round the porch of roses, De laatste rode blaadjes vallen rondom het rozenperk. The dock has ceased to sound, the long day doses. De klok slaat niet langer,de lange dag loopt ten einde. Sit by the silent hearth in calm endeavour, Ga bij het zwijgende haardvuur zitten en tracht in alle rust To count the sounds ofmirth,now dump for ever. . Terug te denken aan de verrukkelijke momenten, die nu voorgoed voorbij zijn Reed not how hope believes and fate disposes Let er maar niet op of hoop vervuld wordt en of het lot beschikt. Shadow is round the eaves, the long day doses. Er is schaduw onder de dakranden, de lange dag loopt ten einde.
Meer lezen