Dag twee in Rome, Sint Cecilia.

Zaterdag 22 november. H. Cecilia.

Vanmorgen na het badritueel voor het eerst aan het ontbijt. Ziet er lekker uit en smaakt ook goed. Top allemaal!
Na het ontbijt gaan we dus op pad. Op de hoek van de straat stopt de tram(metro noemen ze die) en plots veranderen de plannen en gaan we naar Trastevere. Geen probleem als je geen vaste plannen hebt, net vakantie!

We reizen op ons gemak en bekijken de stad. Bij aankomst op het station kopen we eerst nieuw batterijen voor de camera, de oplaadbare werken niet echt geweldig waardoor we amper een foto kunnen nemen. De Spar brengt uitkomst.
De wijk waar we vervolgens in lopen is niet echt interessant en we moeten dus even zoeken naar de betere plekken. We lopen dan uiteindelijk toch de bedoelde wijk in. Vol winkeltjes, kleine straatjes en restaurantjes. Nadat we de Tiber zijn overgestoken en foto’s hebben gemaakt(camera reageert goed op de nieuwe stroomvoorziening) krijgen we toch trek en vinden een aardige eetgelegenheid met hotgestookte oven!, ja, ja!!

We bestellen een lekkere pizza met dunne korst en een fles witte wijn. Aan het tafeltje naast ons strijkt een dame neer met haar ‘’vriendin’’. De vriendin een schriel kippetje de dame in kwestie een ontevreden moddervette matrone in een lichtgroen vilten jasje. Haar gezicht staat ontevreden, ze praat ontevreden, is ontevreden. Conversatie met de vriendin is ook amper aanwezig. Ze propt zich vol en niets lijkt haar te smaken, ze eet omdat het op tafel staat. Als haar vriendin de pasta niet op kan, schuift ze haar bord ossebuccokluiven naar het wijfje en begint aan de overgebleven pasta te slurpen.

Wij hebben lekker gegeten en vertrekken. Twee straathoeken verder pakken we een bus………die ons weer terugbrengt naar de plek waar we vandaan zijn gekomen. Maar we nemen gewoon weer een andere bus die ons in een wilde rit naar Termini brengt. Vandaar weer met het oude trammetje(noemen we metro) en we zijn weer thuis. In het voorbij lopen bespreken we nog snel het restaurant. We gebruiken de naam Hollanda, want Jongenelen is niet te doen.

Na een ontspannen dutje drinken we een glaasje spumante en vertrekken om 20.00 naar ons restaurant. Daar is het ook vanavond weer druk. Het tafeltje dat we krijgen is erg plezierig en ik kan Arjaan goed verstaan. We bestellen iets wat er niet is en kiezen voor iets anders, iets dat we niet kennen. Het voordeel is dat we alles willen proberen en veel, nou, alles wel lekker vinden. Er arriveert een schotel met drie Duitse biefstukjes en garnituur. HEERLIJK! Vers brood, olie, balsamico zout en peper worden bijgeleverd. Daarna volgt een allerzaligst stuk vitello manzo, om je vingers bij op te eten. In tijden niet zo'n zalig stuk vlees gegeten.

De drukte stijgt tot een hoogtepunt. tientallen mensen worden doorgestuurd, het is propvol en buiten de zaak blijven mensen wachten op een plekje. Als wij om 22.00 proberen de rekening te vragen staat er een groep mensen voor ons tafeltje. Die moeten nog aan tafel!!
We kuieren op ons gemak naar huis, en Adrie kijkt nog even bij de ‘’metro’’ in welke richtingen die allemaal rijdt.
Weer een leuke dag achter de rug! Morgen, zondag zijn de plannen om naar het Vaticaan te gaan. Vooral de kerk der friezen willen we eens bekijken, en natuurlijk mag een bezoekje aan de St. Pieter ook niet ontbreken. Gisteren zijn we al even in de St Jan van Lateranen geweest.

Groeten!

Theo.