Onder aan de dijk 54

Het was gisteren geen top dag, een beetje aanrommelen in huis en klusjes, bergen klusje. Een dierbare vriend is bezig afscheid van ons en deze wereld te nemen en het tijdelijke voor het eeuwige te verruilen.
Het weer is mistroostig en er staat een harde wind. Er is een lichtpuntje, bij Hassan en Lisette, Onderaan de dijk 54, is deze avond een concert van een Spaanse celliste. Zij bespeeld de cello helemaal, ja eigenlijk moet  je dat zien/ horen. Helemaal bespelen zal ik wat uitleggen: ze heeft een kastje op de grond staan waar ze geluiden me opneemt en dat gebruikt bij het bespelen van de cello. Ken u het een beetje vollege??  zij klopt een ritme op de kast van haar cello, neemt dit op en als zij het afspeelt, bespeelt e de cello. En dat in verschillende lagen. Bijzonder en heel mooi.

Wat veel indruk maakte was het stuk " Narwal" . Het ruisen van de branding, het waaien van de wind en het krijsen van de meeuwen. WON-DER-BAAR-LIJK!!!
Iedereen was onder de indruk van de voorstelling.
Natuurlijk zijn er de bekende gezichten, maar er is ook een ploegje uit Noord die hun weg naar zuid hadden gevonden. Tja zulke leuke dingen hebben ze daar  niet dan moet je naar Charlois.
Hassan en Lisette, weten door hun warme persoonlijkheid  mensen aan te trekken en de nazit is dan ook erg gezellig.
We bespreken al weer een  volgend concert in de oude Kerk van Charlois. Een Schubertiade!