Al weer een dag voorbij, 29 december
Gendarmenmarkt
De 29e december
Vandaag al weer de laatste dag in Berlijn. De dagen zijn omgevlogen! We ontbijten al vroeg want we willen vandaag gewoon nog even door de stad dwalen. Niets speciaal, of toch! Het nieuwe Holocaustmonument bij de Reichtag in de buurt.
Het is 10.00 uur als we de deur uit gaan. Het sneeuwt weer en er staat een stevige koude bries, brrrr.
Voor het eerst merken we dat de S-bahn ook last heeft van de sneeuw. De treinen rijden minder frequent. Natuurlijk dwalen we eerst door oud’ oost Berlijn’ en zien ook hier weer de nodige veranderingen. Heerlijk om te zien. De bussen rijden nu door de sneeuw niet regelmatige en er vallen er nu meerdere uit. De kou trotserend gokken we erop dat het nieuwe joods monument voor de Reichtag ligt maar dat blijkt dus niet zo. We wachten op de bus, maar als we tot de knieĆ«n bevroren zijn besluiten we terug te lopen en voor we het weten staan we voor het veld met de betonnen pilaren/blokken.
Indrukwekkend! De blokken zijn ook allemaal van verschillende hoogtes en je kunt er tussen lopen. Door de vele sneeuw stellen we het ertussen lopen maar een jaartje uit maar alleen het zicht is al de moeite waard. Het zijn er ook niet zo maar een stuk of zes maar een heel veld vol.
Het begint nu zelfs een beetje te sneeuwstormen dus zoeken we dekking binnen.
Op Roseneck hebben we nog een hapje gegeten en zijn toen met de bus richting Adenhouwerplatz gegaan. Een stukje door de wijk en we zijn weer thuis. Ik maak me een beetje zorgen over het vliegverkeer. Morgenochtend moeten we terugvliegen.
Nieet ver van het appartement bevind zich een heel aardig restaurantje, ‘Bottschaft’ geheten. Ieder jaar eten we daar een keer. Ook deze avond is dit plan er.
Eerst gaan we nog even bij onze vrienden langs om alvast afscheid te nemen en drinken daar nog een glas. Om 19.15 gaan we op pad naar het eethuis.
Jens en Raimund vinden het personeel bij Botschaft erg hautain, maar wij schijnen het te treffen. Een aardige serveerster bedient ons en maakt grapjes. Nee, dat zit wel goed. Adrie gaat ook dit jaar voor de kalfsgehaktballen en ik probeer ieder jaar de ganzenbout. Er is alleen nog borst verteld de serveerster,maar even later komt ze vertellen dat er nog een lekkere malse bout aan zit te komen.
We drinken er een lekkere Duitse pint bij en sluiten het dineetje af met een bordje kaas. Lekkere kazen en de hele tafel is bedekt met walnoten, die wij dan ook vrolijk kraken. Langzaam werken we ons door de kaas en de tafelversiering.
We rekenen af en nemen ons voor nog een ommetje te maken, tot we buiten komen. KOUD,KOUD,KOUD!! We nemen de kortste weg naar huis. bij mij begint ook langzaam de reiszenuwen toe te nemen. Morgen bijtijds op en de terugreis.
We maken het thuis nog even gezellig en drinken een lekker kopje koffie en snoepen van de laatste chocolaatjes. Samen beginnen we de spullen in de koffer te pakken en alles zover klaar te zetten.
Elf uur is het bedtijd.