Donderdag
Het is weer donderdag en ik heb gisteren een fijne repetitie achter de rug.
Gistermorgen eerst eens de map tevoorschijn gehaald en een nieuw lied, acclamatie eigenlijk, doorgespit. Mijn niet zo beste gehoor vereist een grondige ‘training’ vooraf, zodat ik weet waar ik mee bezig ben en moet horen.
Tot mijn schrik ontdekte ik een foutje en toen ik nog eens goed ging kijken nog één, en nog één! Na wat zoeken vond ik het origineel en heb daar snel een scan van gemaakt, omdat vervolgens dertig keer uit de printer te laten rollen( lang leve de techniek).
Het is bij sommige liederen best spannend of het ‘goed valt’ bij het koor. Soms moet je gewoon het gemor negeren en doorzetten. Na een paar weken gaan ze het mooi vinden en zijn alle bezwaren van de lucht. Maar soms kun je hebben dat na twee maten (bij wijze van) je merkt dat het niet bij het koor past. Leg het lied dan maar gerust in de kast want het zal dan altijd worstelen blijven. Voor de kerst had ik een mooi, rustig kerstlied gevonden maar wat ik er ook aan deed, het bleek niet te klinken. Te hard, te rauw, te….. Dus na twee weken uit het repertoire gehaald.
Na het doornemen van het programma voor zondag konden we aan het nieuwe repertoire beginnen.
De vredeswens, zie de afbeelding, begon wat onrustig maar binnen een half uurtje klonk het al heel, heel aardig. Volgende week nog eens doornemen en dan afwerken, klaar!
Je hoort de zangers onderling zeggen: ‘leuk hé’! en dat is een goed teken. Daarna nog twee regels van een nieuw lied getest en dat klonk ook lekker. Het lastige ritme pakte ze vrij snel op, een goed teken!!
Lisette, de organist, wist zich na één blik op het papier, keurig door de vier kruizen heen te werken.
Er waren gisteravond aardig wat leden present, wat bijdraagt aan een fijne repetitie. Er kan doorgewerkt worden! Niets vervelender voor de leden en voor mij als er iedere keer weer andere leden aanwezig zijn en je eigenlijk van vooraf aan moet beginnen. Het maakt een repetitie minder interessant voor de trouwe leden, iets wat zij al onder de knie hebben moet dan voor twee of drie anderen weer behandeld worden.
Volgende week is er jaarvergadering. Dit jaar (september) ben ik al weer 9 jaar aan dit koor verbonden, en ondanks mijn ‘gehoor’ blijft het een leuke groep mensen om mee te werken. Hopelijk denken zij er net zo over.
